We nemen afscheid van de stichtende commander van de Tempeliers in de Benelux: Robby Wuytack.
Templars Today zochten en vonden hun kapittelkerk in Lebbeke, waarmee de commanderij verder kon in de Benelux, na hun start in de basiliek in Hulst. Robby was een doorzetter, die met een lach en open toegankelijkheid en vooral een grote inzet veel deed en gedaan kreeg. Zijn plots heengaan zorgt voor emoties bij veel mensen en hij zal zeker gemist worden. Robby maakte ook deel uit van ons redactieteam.
-------------------------------------------------------------------------------
Broeders en zusters,
Vandaag staan we stil bij het plotse heengaan van Robby Wuytack, een man van diepe overtuiging, vurige inzet en spirituele kracht. Zijn werk voor Templars Today getuigde van een hart dat klopte voor waarheid, gerechtigheid en het mysterie van Gods aanwezigheid in onze wereld. In zijn leven weerspiegelde hij iets van de geest van de tempeliers: trouw, discipline, en een vurige zoektocht naar het goddelijke midden in de chaos van de tijd.
In het evangelie volgens Lucas (23, 39-46) horen we de woorden van de gekruisigde misdadiger: “Jezus, denk aan mij wanneer Gij in uw koninkrijk komt.” En Jezus antwoordt: “Vandaag nog zult gij met Mij in het paradijs zijn.” Wat een troostvolle belofte. In het uur van de dood, in het duister van lijden, breekt het licht van genade door. Zo mogen ook wij hopen dat Robby, die zijn leven gaf aan een hogere roeping, nu rust in dat paradijs van vrede. Of zal Jezus zei: “in uw haden Vader beveel ik mijn geest!”
Vandaag vieren we ook het feest van Johannes de Doper, de profeet die riep in de woestijn, die de weg baande voor de Heer. Johannes leefde eenvoudig, radicaal, en met een brandend verlangen naar gerechtigheid. Robby droeg iets van die geest in zich: hij was geen man van compromissen, maar van visie. Zijn inzet voor Templars Today was geen nostalgie, maar een profetisch getuigenis: dat spiritualiteit, broederschap en dienstbaarheid ook vandaag een plaats hebben. En nest las Johannes de Doper, die ook verwees naar Christus, leefde het woord voor hem uit de psalm Non nobis Domine non nobis sed nomini tuam da gloriam. Niet ons Heer, niet ons, maar uw naam komt de eer toe.
En in de lezing uit Jesaja (29, 16-19) horen we: “Zij keren alles om, alsof de pottenbakker niet meer is dan klei.” Maar God laat zich niet omkeren. Hij blijft de Schepper, de Bron van leven. Robby begreep dat. Hij verzette zich tegen oppervlakkigheid, tegen het vergeten van het heilige. Hij zocht naar de diepte, naar de ware vorm van het leven, zoals klei in de handen van de pottenbakker.
De spiritualiteit van de tempeliers, die Robby zo koesterde, ook al was hij geen heilige, is geen nostalgisch ritueel. Het is een roeping tot innerlijke strijd: tegen het kwaad, tegen gemakzucht, tegen de vergetelheid van God. Het is een pad van discipline, gebed en dienstbaarheid. Robby wandelde dat pad met overtuiging, en zijn nalatenschap roept ons op om hetzelfde te doen.
Moge zijn leven ons inspireren. Moge zijn dood ons herinneren aan de kwetsbaarheid van ons bestaan. En moge zijn geest ons blijven aanmoedigen om, zoals Johannes de Doper, de weg te bereiden voor de Heer — in ons hart, in onze gemeenschap, en in de wereld. Amen.
