Allerheiligen en Allerzielen zorgden voor een verlengd weekend: te beginnen met de vooravonddienst van Allerheiligen in de kerk van Buggenhout en op zaterdag in de kerk van Lebbeke en de vooravonddienst van Allerzielen in de kerk van Buggenhout en op zondag in de kerk van Lebbeke. Vooral in de kerk van Lebbeke hadden verschillende kinderen een heiligen beeldje meegebracht.
Zoeken
Homilie voor het Hoogfeest van Allerheiligen 2025
Vandaag vieren we het Hoogfeest van Allerheiligen. We eren niet slechts enkele uitverkoren figuren, maar de hele menigte van mannen en vrouwen die de hemel hebben bereikt. Sommigen zijn door de Kerk heilig verklaard, anderen zijn onbekend gebleven. Maar allen hebben één ding gemeen: ze hebben hun leven gewijd aan God en zijn genade beantwoord met liefde, geloof en dienstbaarheid.
De heiligen zijn geen mythische figuren uit een ver verleden. Ze waren mensen zoals wij: met vreugde en verdriet, met strijd en overwinning. Sommigen waren martelaren, anderen mystici, leraren, verzorgers, predikers of stille dienaars. Ze leefden in kloosters, op het slagveld, in ballingschap of in de anonimiteit van het dagelijks leven. Maar in al hun verscheidenheid hebben ze één roeping gevolgd: God verheerlijken met hun leven.
Door hen te eren, eren we God zelf. Want Hij is het die hen heilig heeft gemaakt. Hun leven is als een spiegel waarin Gods goedheid, genade en liefde weerkaatsen. En de hemel, waar zij nu zijn, is een eeuwige liturgie van lofprijzing, een feest dat nooit eindigt. Daar zingen zij samen met de engelen: “Heilig, Heilig, Heilig is de Heer.”
Maar dit feest is niet alleen een herinnering. Het is ook een uitnodiging. Een roep aan ieder van ons om zelf heilig te worden. De heiligen zijn ons voorbeeld. Hun levens zijn als een handleiding voor heiligheid. Denk aan Maria, Franciscus van Assisi, Catharina van Siena, Augustinus, Theresia van Lisieux… Zij laten ons zien dat heiligheid mogelijk is, ook voor ons.
En we staan er niet alleen voor. De heiligen zijn onze voorsprekers. God kiest ervoor om via hen Zijn genade te schenken. Hun gebed voor ons is krachtig, omdat zij dicht bij Hem leven. Door op hun voorspraak te vertrouwen, tonen we ons geloof in Gods werk door hen heen.
De oorsprong van dit feest gaat terug tot de eerste eeuwen van de Kerk, toen de martelaren werden herdacht. Van Sint Stefanus tot de duizenden die stierven onder keizer Diocletianus, hun getuigenis werd gekoesterd. Later, na de bekering van keizer Constantijn, bloeide de devotie tot de heiligen op. Pausen als Bonifatius IV en Gregorius III gaven vorm aan deze viering, die uiteindelijk op 1 november werd vastgesteld voor de hele Kerk. In 1484 maakte paus Sixtus IV 1 november tot een verplichte feestdag voor de hele Kerk en voegde er een wake en een octaaf aan toe, waardoor de viering in totaal negen dagen duurde. De wake voor Allerheiligen werd Allerheiligenavond, of Halloween, genoemd. Helaas heeft Halloween op veel plaatsen zijn christelijke en heilige focus verloren en is het een seculiere, en zelfs heidense, viering geworden.
Vandaag, terwijl we de heiligen eren, mogen we ons afvragen: wil ik ook heilig worden? Niet alleen leven in genade, maar overvloedig groeien in deugd? Laat ons streven naar een leven van gebed, naastenliefde, vergeving en heiligheid. Laat ons de Schrift overdenken, de heiligen bestuderen en ons hart openen voor Gods genade.
Want uiteindelijk is dat onze bestemming: om samen met hen God eeuwig te verheerlijken.
Amen.
@ Geert C. Leenknegt 2025